- łącznica
- сущ.• коммутатор• телефон* * *♀ 1. тех. коммутатор ♂;2. телефонная станция; 3. ♀.-д. соединительная ветка* * *ж1) тех. коммута́тор m2) телефо́нная ста́нция3) ж.-д. соедини́тельная ве́тка
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
łącznica
Смотреть что такое "łącznica" в других словарях:
łącznica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} urządzenie służące do tworzenia połączeń telefonicznych, telegraficznych itp. oraz do nawiązywania łączności radiowej {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łącznica — ż II, DCMs. łącznicacy; lm D. łącznicaic techn. «urządzenie do tworzenia połączeń telefonicznych, telegraficznych, sygnalizacyjnych, zainstalowane w odpowiedniej centrali telekomunikacyjnej» ∆ Łącznica kolejowa «boczna linia kolejowa łącząca… … Słownik języka polskiego
awizo — I n III, Ms. awizozie; lm D. awizozów 1. «zawiadomienie odbiorcy o dokonaniu określonej operacji handlowej lub bankowej, o wysłaniu towaru itp.» Doręczyć, otrzymać awizo. 2. techn. «łącznica telefoniczna, pośrednicząca w połączeniach abonentów»… … Słownik języka polskiego
łącznicowy — przym. od łącznica … Słownik języka polskiego
brzęczykowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} działający z wykorzystaniem brzęczyka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brzęczykowa łącznica telefoniczna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
